Λύκος

Ο Λύκος είναι το μεγαλύτερο είδος της οικογένειας Canidae. Αρκετά διαδεδομένος στην ηπειρωτική Ελλάδα, με τους πληθυσμούς του να ανακάμπτουν σιγά σιγά, μετά από πολλές δεκαετίες διώξεων. Τα μόνα νησιά που είχαν πληθυσμούς Λύκων κατά τους ιστορικούς χρόνους ήταν η Εύβοια και η Λευκάδα. Στην Λευκάδα φαίνεται οι Λύκοι να εξαφανίστηκαν κατά τα τέλη της Ενετοκρατίας για να επανέλθουν ξανά στις αρχές του 19^ου αιώνα, και επιβίωσαν μέχρι τα τέλη του αιώνα αυτού. Το 19^ο αιώνα υπάρχουν αναφορές για το είδος στους Σκάρους, στο υψίπεδο πάνω από την Εγκλουβή και τον Άγ.Νικόλαο στο Λευκάτα. Στην Κέρκυρα υπάρχει η καταγραφή περάσματος Λύκου από το βόρειο στενό, το 17^ο αιώνα. Μάλιστα υπήρξε κινητοποίηση των κατοίκων του Όρους για την εξόντωση του ζώου. Μια πιθανή επανεποίκιση στα Ακαρνανικά, καθώς το είδος ανακάμπτει, θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιθανή επανεποίκιση και της Λευκάδας.

Έντονη είναι η παρουσία του Λύκου στη λαογραφία της Λευκάδας. Έτσι έχουμε την περίπτωση του Αντριέλου από τον Αγ.Πέτρο που αφού έπιασε ζωντανό ένα λύκο, στα τελευταία χρόνια της ενετοκρατίας, τελικά τον σκότωσε και κράτησε κάποια μέρη του που παρέμειναν από γενιά σε γενιά στο σόι. Υπάρχουν τουλάχιστον οκτώ παροιμιακές φράσεις των Λευκαδιτών με Λύκους, ένα παραμύθι, ερμηνείες ονείρων, ξόρκια για να πιάσεις ζωντανό το Λύκο, οδηγίες για να προσελκύσεις και να κυνηγήσεις Λύκους, Αγριόχοιρους και άλλα τέτοια ζώα, όπως υπάρχουν και τουλάχιστον 7 σχετικά τοπωνύμια (Λυκοβούνια, Λυκότρυπα, Λυκομούσι, Λύκος Λαγκάδι κ.α.). Ενδιαφέρον έχει και η πεποίθηση των Λευκαδιτών ότι επί οι αγγλοκρατίας, οι Λύκοι επανεποίκισαν το νησί λόγω των μαχών στην Ακαρνανία.